می گویند ستاره ای که گاهبالای ِ بام ِ خانه ی ِ ما می آیدروح ِ غمگین ِ همان قاصدکی ستکه شبی از ترس ِ بادپشت به جنوب وُروو به جایی دورگذاشت ُرفت ُدیگر ...به خواب ِ هیچ بوته ایباز نیامد ...