دلتنگم .......همین
و این نیاز به هیچ زبان شاعرانه ای ندارد...
بَدتَریــن جـ ـای ِ دلتَنـگیــ ـم ،
اونجـ ـاسـت کـ ـه پیشِ خودَم فکـــر میکنــَم
مَنـــو از یـــادش بـــُردهـ !!!
داستان من یکباره به فصل آخر رسیده است!!!
طوری که دلم حال یک عصر جمعه ی بارانی را دارد...
بار اولش که نیست! کار هر روزش است.
هر روز پر از دلتنگی و آشوب.
دلتنگ چه! بخدا که خودم هم نمیدانم!
نمیدانم چه کسی برایم دلتنگی آرزو کرده است...
بر ســـــــــرم ســـــایه نکـــــــــــن
بگــــــــــذار بــــــاران
کمـــــــــــــــی از روزهــــــایی که
بـــــــا تــــــو
خاطـــــــــره نکـــــــــــرده ام را
بـا خـــــــود ببــــــــــــرد...
هَوآیَـــــم رآ نَدآرے...
اشک هایم را می بوسم وقتی در نبودنت برایم خودکشی می کنند!
غـــُـــــصــ ـه اش
بـــ ـه کنــ ــار..
دلتــنــ ـــگی
دَرد دارَد...