من تو را سخاوتمندانه به کسی هدیه می دهم
که از من عاشقتر باشد و از من برای تو مهربانتر.
من تو را به کسی هدیه می دهم
که صدای تو را از هزار فرسخ راه دور ، در خشم ، در مهربانی
در دلتنگی... در هزار همهمه دنیا ، یکه و تنها بشناسد
من تو را سخاوتمندانه به کسی هدیه می دهم
که راز آفتابگردان و تمام سخاوتهای عاشقانه این دل معصوم را بداند.
او باید از رنگین کمان چشمان توبفهمد
که امروز هوای دلت آفتابی است،
یا آن دلی که من برایش می میرم سرد و بارانی است.
ای بهانه زنده بودنم...
تو را سخاوتمندانه به کسی هدیه می دهم
که قلبش بعد از هزار بار دیدن تو باز هم به دیوانگی و بی پروایی اولین نگاه من بتپد
آیا کسی پیدا خواهد شد؟ از من عاشق تر و از من برای تو مهربان تر!
تو را سخاوتمندانه با دنیایی حسرت خواهم بخشید.
و او را که از من عاشق تر است هزار بار خواهم بوسید ...